Κριτική | Good Fortune (Καλή Τύχη)

T Good Fortune (Καλή Τύχη) του Aziz Ansari επιχειρεί μια κοινωνική σάτιρα με καρδιά και χιούμορ, αλλά η άνιση σκηνοθεσία και η υπερβολικά γνώριμη θεματική κρατούν την ταινία πίσω από το πλήρες δυναμικό της.

Στην ταινία “Good Fortune”, ο Aziz Ansari υποδύεται έναν αποτυχημένο σκηνοθέτη που, ύστερα από ένα θεϊκό μπέρδεμα, αλλάζει ζωές με έναν πλούσιο επιχειρηματία τεχνολογίας (Seth Rogen). Ο φύλακας άγγελός τους, ένας αδέξιος αλλά καλοπροαίρετος Keanu Reeves, προσπαθεί να διορθώσει την κατάσταση — με ξεκαρδιστικά και απροσδόκητα αποτελέσματα. Η ταινία λειτουργεί ως σύγχρονο παραμύθι για τις κοινωνικές ανισότητες και τη ματαιότητα της επιτυχίας, φιλτραρισμένο μέσα από το χαρακτηριστικό, στοχαστικό χιούμορ του Ansari. Παρότι η ιδέα έχει ενδιαφέρον, η εκτέλεση μοιάζει πιο ασφαλής και τηλεοπτική παρά κινηματογραφική.

Σε επίπεδο σκηνοθεσίας, ο Ansari αποδεικνύεται ικανός αλλά διστακτικός. Το φιλμ είναι καλογραμμένο σε επιμέρους στιγμές, όμως δεν καταφέρνει να στηρίξει πλήρως τα μεγάλα του νοήματα. Το μοντάζ είναι άνισο, ενώ η κοινωνική του κριτική για τον καπιταλισμό και την ανθρώπινη αξία δείχνει προβλέψιμη. Παρ’ όλα αυτά, η ειλικρίνεια και η καλή διάθεση του έργου το καθιστούν συμπαθητικό. Οι ατάκες λειτουργούν, οι χαρακτήρες είναι ζεστοί και η ταινία αποκτά ψυχή κάθε φορά που ο Reeves εμφανίζεται ως αδέξιος άγγελος που φωνάζει «fuck AI» σε μια ρητορική έκρηξη ενάντια στην τεχνολογία.

Οι ερμηνείες είναι το μεγάλο ατού. Ο Rogen ισορροπεί έξυπνα ανάμεσα στο χιούμορ και τη συγκίνηση, ενώ η Keke Palmer προσφέρει το συναισθηματικό κέντρο του έργου. Ο Reeves, με το χαρακτηριστικό του deadpan στυλ, χαρίζει τις πιο αξέχαστες σκηνές. Ο ίδιος ο Ansari, αν και ευχάριστος, δεν ξεφεύγει από τον γνώριμο ρόλο του Dev Shah από το Master of None.

Συνολικά, το Good Fortune είναι μια καλοπροαίρετη, ανάλαφρη κωμωδία με στιγμές ειλικρίνειας και σπινθήρες έξυπνης σάτιρας. Δεν είναι το μεγάλο κινηματογραφικό comeback που θα περίμενε κανείς από τον Ansari, αλλά καταφέρνει να ψυχαγωγήσει και να αγγίξει χωρίς να γίνεται κήρυγμα.