Τ
o Superman (2025) του James Gunn είναι μια συναισθηματική και οπτικά εντυπωσιακή επανεκκίνηση του εμβληματικού ήρωα, η οποία προσφέρει αυθεντικότητα και θεματικό βάθος, αλλά υπονομεύεται από αδύναμη δομή και ελλιπή ανάπτυξη χαρακτήρων, εμποδίζοντας την ταινία να φτάσει το πλήρες δυναμικό της.
✨ Η Ιστορία πίσω από την Ταινία
O “Superman”, η πρώτη κινηματογραφική ταινία των DC Studios ετοιμάζεται να πετάξει στις αίθουσες αυτό το καλοκαίρι από τη Warner Bros. Pictures. Ο Τζέιμς Γκαν προσεγγίζει τον πρωτότυπο υπερήρωα με το χαρακτηριστικό του στυλ στο νέο σύμπαν της DC, συνδυάζοντας μοναδικά την επική δράση, το χιούμορ και τη συγκίνηση με έναν Superman που συναισθάνεται και πιστεύει ακλόνητα στην καλοσύνη των ανθρώπων.
Στο Superman (2025), ο James Gunn επανασυστήνει τον «Άνθρωπο από Ατσάλι» μέσα από έναν συνδυασμό συναισθήματος, δράσης και σαφούς comic book αισθητικής. Ο David Corenswet υποδύεται έναν Clark Kent πιο ανθρώπινο από ποτέ – έναν ήρωα που δεν θέλει απλώς να σώσει τον κόσμο, αλλά να ανήκει σε αυτόν. Η ταινία κινείται με αυτοπεποίθηση μεταξύ δυναμικών σκηνών δράσης και πιο ήσυχων, στοχαστικών στιγμών. Όμως, παρότι το ύφος και η πρόθεση είναι ξεκάθαρα, η ταινία δεν δίνει αρκετό χώρο στις συναισθηματικές κορυφώσεις για να ανθίσουν πραγματικά.
Η βασική ιδέα ότι η δύναμη του Σούπερμαν είναι η ίδια του η “ανθρωπιά” δεν υποστηρίζεται επαρκώς μέσα από την αφήγηση. Μια σκηνή με τον πατέρα του, Jon Kent, που θα μπορούσε να αποτελέσει την καρδιά της ταινίας, θυσιάζεται στον βωμό του ρυθμού και της δράσης. Ο διάλογος αποδεικνύεται αποσπασματικός, ενώ σημαντικές εξελίξεις περνούν χωρίς τον απαιτούμενο συναισθηματικό αντίκτυπο. Ο Clark παραμένει, ουσιαστικά, ο ίδιος από την αρχή έως το τέλος – μια χαμένη ευκαιρία για μια αληθινή μεταμόρφωση.
Ο Nicholas Hoult ενσαρκώνει έναν Lex Luthor γεμάτο ένταση, όμως το σενάριο δεν του δίνει την απαραίτητη θεματική βαρύτητα. Αν και ο χαρακτήρας διαθέτει πρόσβαση σε τεχνολογίες, όπως η διαστρική πύλη, και παρουσιάζει μια ενδιαφέρουσα αντιπαραβολή με τον Σούπερμαν, η ιδεολογία του μένει στο περιθώριο. Η δραματική κορύφωση με το δάκρυ του Lex υπονοεί μια μεγαλύτερη αφήγηση, η οποία τελικά δεν ολοκληρώνεται. Οι σεναριακές παρεμβάσεις και η υπερφόρτωση δράσης επισκιάζουν τη δυναμική μεταξύ των δύο βασικών αντιπάλων.
Παρά τις αφηγηματικές αδυναμίες, η ταινία διαθέτει ατόφια ενέργεια και αγάπη για το υλικό. Ο Mr. Terrific ξεχωρίζει, ο Krypto κερδίζει τις εντυπώσεις και η Lois Lane της Rachel Brosnahan, παρότι χαρισματική, παραμένει στο περιθώριο. Ο Gunn γεμίζει το κάδρο με πολιτικά υπονοούμενα, χιούμορ και ψυχή. Δεν είναι η τέλεια ταινία για τον Σούπερμαν – αλλά είναι μια ουσιαστική αρχή για το νέο κινηματογραφικό σύμπαν της DC. Με λιγότερη φλυαρία και περισσότερη αφήγηση, η συνέχεια μπορεί να είναι πραγματικά υπερηρωική.
Σκηνοθεσία: James Gunn
Πρωταγωνιστούν: David Corenswet, Rachel Brosnahan, Nicholas Hoult, Edi Gathegi, Nathan Fillion