Το The Phoenician Scheme (Το Φοινικικό Σχέδιο) του Wes Anderson προσφέρει γνώριμα οπτικά θαύματα και έξυπνο χιούμορ, αλλά η έλλειψη συναισθηματικού πυρήνα και η υπερβολική πολυπλοκότητα στην αφήγηση δεν το κάνουν μια από τις πιο δυνατές του δουλειές.

Η ιστορία μιας οικογένειας και μας οικογενειακής επιχείρησης.

Στην ταινία The Phoenician Scheme, ο Wes Anderson επιστρέφει με όλα του τα γνώριμα στοιχεία – συμμετρικά κάδρα, ζωηρά χρώματα, ξερό χιούμορ και ένα εντυπωσιακό καστ που θυμίζει «art-house Avengers». Όμως, κάτω από την επιφάνεια, η ιστορία είναι μπερδεμένη και συναισθηματικά αποστασιοποιημένη. Αν και οι φαν της αισθητικής του Anderson θα βρουν παρηγοριά στο γνώριμο ύφος, η έλλειψη φρεσκάδας και συναισθηματικού βάθους ενδέχεται να απογοητεύσει.

Η πλοκή ακολουθεί τον Ζζα Ζζα Κόρντα, έναν εκκεντρικό και αυτάρεσκο ερημίτη που αναγκάζεται να επανεξετάσει τη ζωή του μετά από ένα καταστροφικό αεροπορικό δυστύχημα. Δίπλα του βρίσκεται η Λίζελ, πιθανώς κόρη του και υποψήφια καλόγρια, η οποία λειτουργεί ως καταλύτης για την αυτοκριτική του. Η σχέση τους υπόσχεται συναισθηματική βαρύτητα, όμως ο εσκεμμένα αποστασιοποιημένος τόνος του Anderson την αποδυναμώνει. Ενώ ο Μάικλ Σέρα κλέβει τις σκηνές στις οποίες εμφανίζεται και ο Ρίτσαρντ Αγιοάντε προσθέτει το απαραίτητο χιούμορ, η καρδιά της ταινίας χάνεται μέσα στο φορτωμένο της στήσιμο.

Οπτικά, η ταινία είναι άψογη. Η φωτογραφία, αν και πιο μινιμαλιστική από το Asteroid City, παραμένει μαγευτική, με κάθε κάδρο να είναι προσεκτικά μελετημένο. Ωστόσο, η ταινία υποφέρει από υπερβολική πολυπλοκότητα. Οι δευτερεύοντες χαρακτήρες είναι πολλοί και, αρκετοί, μοιάζουν άσκοποι – χαρακτηριστικό παράδειγμα οι ρόλοι των Τομ Χανκς και Μπράιαν Κράνστον που, παρότι υποδύονται αδέρφια, δεν ξεχωρίζουν ούτε ως χαρακτήρες ούτε στη συμβολή της ιστορίας.

Τελικά, το The Phoenician Scheme (Το Φοινικικό Σχέδιο) του Wes Anderson είναι ταυτόχρονα μια ευχάριστη εμπειρία και μια υπενθύμιση των κινδύνων της δημιουργικής επανάληψης. Αν και η ταινία προσφέρει απολαυστικές στιγμές, δεν καταφέρνει να συγκινήσει. Ο Anderson δείχνει πως εξακολουθεί να είναι δεξιοτέχνης της εικόνας και του ρυθμού, όμως χρειάζεται διαφορετικό, πιο ριψοκίνδυνο βήμα – λιγότεροι χαρακτήρες, λιγότερη αισθητική υπερφόρτωση, περισσότερη εσωτερική ένταση.


Σκηνοθεσία: Wes Anderson

Πρωταγωνιστούν: Benicio Del Toro, Michael Cera, Mia Threapleton, Tom Hanks, Bryan Cranston, Richard Ayoade, Tilda Swinton, Bill Murray

Στους Κινηματογράφους

Από Αγγελική Αντωνίου

Sucker for happy endings

Πες μας την άποψη σου..