Κριτική | The Roses (Ρόουζ εναντίον Ρόουζ )

T ο The Roses (Ρόουζ εναντίον Ρόουζ ) του Jay Roach προσφέρει μια πιο ρομαντική και σατιρική εκδοχή της κλασικής «War of the Roses» του 1989, με την Olivia Colman και τον Benedict Cumberbatch να κλέβουν την παράσταση με την εκρηκτική τους χημεία. Αν και η ταινία δεν φτάνει τα σκοτεινά και καυστικά επίπεδα του πρωτότυπου, παραμένει μια απολαυστική, ώριμη κωμωδία για το χάος ενός γάμου που καταρρέει.

Στην ταινία The Roses, ο Jay Roach αναβιώνει το θρυλικό φιλμ του Danny DeVito, προσαρμόζοντάς το σε ένα σύγχρονο, βρετανικό πλαίσιο. Η Olivia Colman και ο Benedict Cumberbatch υποδύονται την Ivy και τον Theo Rose, ένα φαινομενικά ιδανικό ζευγάρι που βλέπει τη σχέση του να καταρρέει καθώς η καριέρα εκείνου βυθίζεται, ενώ της ίδιας απογειώνεται. Οι καυστικοί διάλογοι, οι συνεδρίες ζευγαροθεραπείας και οι δηλητηριώδεις ατάκες μετατρέπουν την αγάπη σε πεδίο μάχης, με τον Roach να δίνει περισσότερη ρομαντική γυαλάδα και λιγότερη άγρια σάτιρα σε σχέση με το πρωτότυπο.

Η ταινία λάμπει κυρίως χάρη στους πρωταγωνιστές της. Η Colman και ο Cumberbatch έχουν απίθανη χημεία: παιχνιδιάρικη, πνευματώδη και συχνά συγκινητική, κάνοντας τη διάλυση του γάμου τους να μοιάζει αληθινά τραγική. Το σενάριο του Tony McNamara βρίσκει χιούμορ (βρετανικό) μέσα στη δυσλειτουργία του ζευγαριού, είτε πρόκειται για την άνοδο της Ivy ως διάσημης σεφ, είτε για τα επαγγελματικά χαστούκια του Theo. Ένα επαναλαμβανόμενο αστείο με μια ένεση αδρεναλίνης που θυμίζει κλασική φάρσα, ενώ οι καυστικές ατάκες τους θυμίζουν τις παλιές screwball κωμωδίες.

Το υπόλοιπο καστ δημιουργεί ανάμεικτα αποτελέσματα. Ο Andy Samberg και η Kate McKinnon φέρνουν έντονη SNL ενέργεια, αλλά οι χαρακτήρες τους μοιάζουν καρικατούρες που δεν ταιριάζουν πάντα με το κοφτερό, βρετανικό χιούμορ. Η Alison Janney εμφανίζεται ελάχιστα αλλά λάμπει, ενώ μικρές λεπτομέρειες—όπως τα animated opening credits και ένα χαοτικό περιστατικό με ιστιοφόρο—προσθέτουν γοητευτική ποικιλία.

Σε αντίθεση με το πρωτότυπο του DeVito, που αγκάλιαζε τον ωμό κυνισμό, το The Roses επιλέγει να δείξει την αγάπη που υπήρξε κάποτε, κάνοντας την πτώση του ζευγαριού πιο γλυκόπικρη. Η σάτιρα για τους σύγχρονους ρόλους των φύλων και τον γάμο δεν είναι πάντα αιχμηρή και το ταλαντούχο καστ, πέρα από τους δύο πρωταγωνιστές, συχνά μένει αναξιοποίητο. Όμως, η ταινία καταφέρνει να σταθεί ως μια σπάνια, «ενήλικη» κωμωδία που δεν φοβάται την αμηχανία.