Κριτική | The Smashing Machine: Η Καρδιά ενός Μαχητή

T ο The Smashing Machine (Το Σπασμένο Μηχάνημα) του Benny Safdie είναι ένα ωμό και συγκινητικό πορτρέτο του πρωτοπόρου του UFC, Mark Kerr. Παρά τις τεχνικές αρετές και την ατμόσφαιρα εποχής, το φιλμ παλεύει με τον ρυθμό και την αφηγηματική του συνοχή, αφήνοντας σημαντικά θέματα στην επιφάνεια χωρίς να εμβαθύνει σε αυτά.

Στην ταινία “The Smashing Machine”, ο Benny Safdie παρουσιάζει τα κρίσιμα χρόνια (1997–2000) στη ζωή του Mark Kerr, ενός αθλητή που βρέθηκε στο επίκεντρο της μετάβασης από το παλιό vale tudo στον ανερχόμενο κόσμο του UFC. Η αφήγηση δεν επικεντρώνεται μόνο στις νίκες και στις ήττες του στο κλουβί, αλλά κυρίως στις μάχες που έδωσε εκτός του.

Ο Dwayne Johnson αποτινάζει την εικόνα του action hero και υποδύεται με αυθεντικότητα έναν άντρα που παλεύει με τον εθισμό και την προσωπική του κατάρρευση. Δίπλα του, η Emily Blunt υποδύεται την Dawn, με μια εύθραυστη, συναισθηματικά φορτισμένη ερμηνεία που συχνά κλέβει την παράσταση, αν και ο χαρακτήρας της μένει περιορισμένος ως δραματικό στήριγμα στην πορεία του Kerr.

Η σκηνοθεσία του Safdie ξεχωρίζει με μια ωμή, σχεδόν ντοκιμαντερίστικη ματιά. Το φιλμ, γυρισμένο σε μίξη από 16mm, VHS και σύγχρονη εικόνα, μοιάζει με χρονοκάψουλα που μας μεταφέρει στο σκληρό, ακατέργαστο MMA των ’90s. Οι αγώνες παρουσιάζονται με βίαιο ρεαλισμό, αλλά η έμφαση δίνεται στην εξάντληση και στο ψυχικό βάρος που αφήνει ο αθλητισμός. Η μελαγχολική μουσική της Nala Sinephro λειτουργεί σαν αντίστιξη στη σωματική βία, προσφέροντας ένα στρώμα τρυφερότητας που κάνει το φιλμ να ξεχωρίζει από τα κλασικά αθλητικά δράματα.

Ωστόσο, το σενάριο υστερεί σε ένα κομμάτι. Η εξάρτηση από τα παυσίπονα, η ταραγμένη σχέση με τη σύζυγο, η ψυχολογική φθορά ενός πρωταθλητή: όλα αυτά αναφέρονται, αλλά δεν αναπτύσσονται ουσιαστικά. Σε στιγμές, η ταινία θυμίζει περισσότερο δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ παρά κανονική αφήγηση, κρατώντας το κοινό σε απόσταση.

Παρά τις αδυναμίες της, η ταινία κερδίζει με την ερμηνεία του Johnson, ο οποίος για πρώτη φορά χάνεται μέσα στον ρόλο, ισορροπώντας ανάμεσα στη σωματική δύναμη και τη βαθιά ανθρώπινη ευθραυστότητα. Μαζί με την εντυπωσιακή παρουσία της Blunt και τις cameo εμφανίσεις γνωστών μαχητών, το Smashing Machine (Το Σπασμένο Μηχάνημα) του Benny Safdie  παραμένει ένα δυνατό και συναρπαστικό φιλμ, που δείχνει ότι ο Johnson ίσως να έχει μόλις μπει στην πιο ενδιαφέρουσα φάση της καριέρας του.