Κριτική Σειράς: Daily Dose of Sunshine (Καθημερινή Δόση Λιακάδας)

Το Daily Dose of Sunshine (Καθημερινή Δόση Λιακάδας) του Lee Jae-kyoo , παρουσιάζει μια συγκινητική και διεισδυτική ματιά στον κόσμο της ψυχιατρικής περίθαλψης, καλώντας το κοινό να επανεκτιμήσει τις απόψεις του για την ψυχική υγεία.

Μια καλοσυνάτη νοσηλεύτρια που εργάζεται σε ψυχιατρείο κάνει ό,τι μπορεί προκειμένου να γίνει αχτίδα φωτός για όσους φροντίζει, παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει.

Η σειρά εκτυλίσσεται μέσα σε μια ψυχιατρική πτέρυγα της Νότιας Κορέας, με αρκετά καλές ερμηνείες από τους Park Bo-young, Yeon Woo-jin και Jang Dong-yoon, αναμειγνύοντας σοβαρές συζητήσεις με πιο ελαφρές, ελπιδοφόρες στιγμές. Αυτό που ξεχωρίζει στη σειρά είναι η λεπτή απεικόνιση της ψυχικής υγείας,  καθώς οπτικοποίει μια σειρά από καταστάσεις με βάθος και ρεαλισμό.

Ο βασικός άξονας την σειράς είναι οι εσωτερικές μάχες των ατόμων με προβλήματα ψυχικής υγείας, καθώς και η συναισθηματική επιβάρυνση των εργαζομένων στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης. Προσφέρει μια ειλικρινή ματιά στις προκλήσεις και τις δυναμικές εντός της ιατρικής κοινότητας, δίνοντας έμφαση στην ανθρωπιά των ασθενών πέρα από τις διαγνώσεις τους.

Η αφήγηση δεν αποφεύγει τις πιο σκληρές πραγματικότητες της ψυχικής ασθένειας, συμπεριλαμβανομένων  απεικονίσεων του αυτοτραυματισμού και της αυτοκτονίας, προτρέποντας τους θεατές να ασχοληθούν με αυτά τα ζητήματα από μια θέση κατανόησης και συμπόνιας. Ωστόσο, δεν είναι μια μελαγχολική σειρά- υπάρχει μια υποβόσκουσα ελπίδα, μια υπενθύμιση πως παρά το σκοτάδι, υπάρχει η δυνατότητα για ανάκαμψη.

Το Daily Dose of Sunshine ξεχωρίζει για την  κινηματογράφηση και την ευφάνταστη χρήση των οπτικών εφέ, τα οποία χρησιμεύουν για να απεικονίσουν την πολύπλοκη πραγματικότητα της ψυχικής ασθένειας με οπτικά εντυπωσιακούς τρόπους. Είτε πρόκειται για σουρεαλιστικές ονειρικές σκηνές, είτε για στυλιζαρισμένες αναπαραστάσεις διαφορετικών ψυχολογικών καταστάσεων, οι κινηματογραφιστές έχουν δημιουργήσει σκηνές που όχι μόνο αφηγούνται μια ιστορία, αλλά αποτυπώνουν και την εσωτερική αναταραχή των χαρακτήρων.

Υπάρχει μια σκόπιμη χρήση φανταστικών εικόνων για να εξωτερικεύσουν τους εσωτερικούς αγώνες των ασθενών, παρουσιάζοντας τα θέματα ψυχικής υγείας με έναν τρόπο που είναι τόσο προσιτός όσο και βαθύς. Η οπτική γλώσσα δεν είναι μόνο για δραματικό αποτέλεσμα- λειτουργεί επίσης ως αφηγηματικό μέσο που εμβαθύνει στην κατανόηση της ψυχικής υγείας. Με τον τρόπο αυτό, όχι μόνο εκπαιδεύει αλλά και συμπάσχει, επιτρέποντας στους θεατές να δουν πέρα από την επιφάνεια των καταστάσεων των χαρακτήρων.

Ωστόσο, η σειρά χάνει μερικές φορές τον αφηγηματικό της ρυθμό, με αποτέλεσμα η αφήγηση της ιστορίας να μοιάζει μερικές φορές υπερβολικά εκπαιδευτική, γεγονός που μπορεί να μειώσει τη συναισθηματική δύναμη του δράματος.

Το Daily Dose of Sunshine (Καθημερινή Δόση Λιακάδας), με τον ισορροπημένο τόνο και την αποχρωματισμένη αφήγησή του, συνυφαίνει τα λεπτά νήματα των αφηγήσεων για την ψυχική υγεία με ένα μωσαϊκό πλούσιας κινηματογράφησης και οπτικών εφέ, δημιουργώντας μια σειρά που είναι τόσο εντυπωσιακή οπτικά, όσο και συναισθηματικά ισχυρή.

Σκηνοθεσία: Lee Jae-kyoo

Πρωταγωνιστούν: Park Bo-young, Yeon Woo-jin, Jang Dong-yoon και Lee Jung-eun

Στην πλατφόρμα του Netflix

Πες μας την άποψη σου..