Κριτική Σειράς : WandaVision

Τι είναι το πένθος αν όχι αγάπη που επιμένει;

Αυτή την ερώτηση κάνει ο Vision κατά τη διάρκεια της σειράς WandaVision, και αυτό είναι και το νόημα που διέπει όλη τη σειρά. Το πένθος και η αγάπη. Η Wanda Maximoff, μετά και το Endgame, έχει χάσει τα πάντα. Τον αδερφό της, τον σύντροφο της και πέντε χρόνια από τη ζωή της.

Σε αυτόν τον ξένο για αυτήν ξαφνικά κόσμο, δημιουργεί μια δικιά της πραγματικότητα, όπως κάνουν πολλοί για να επιβιώσουν από την έντονη απώλεια. Όμως, η Wanda έχει υπερδυνάμεις με αποτέλεσμα να δημιουργήσει όντως μια πραγματικότητα (ή έτσι δείχνει), όπου ζει τον έρωτα της με τον Vision υπό τη μορφή Αμερικάνικων τηλεοπτικών sitcom, οι οποίες αλλάζουν ανά δεκαετία, ενώ ταυτόχρονα κρατάει ομήρους τους κατοίκους μίας πόλης, οι οποίοι εξυπηρετούν ως υποστηρικτικοί χαρακτήρες στην ιστορία της.

Αρχικά, η σειρά παίρνει όντως τη μορφή της εκάστοτε τηλεοπτικής sitcom και μοιάζει κάπως ανιαρή. Όμως, καθώς η ιστορία εξελίσσεται, γίνεται όλο και πιο ενδιαφέρουσα και σεναριακά άρτια. Ουσιαστικά, δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τις ταινίες των Marvel Studios. Αντίθετα, ο συνολικός χρόνος που έχει στη διάθεσή της την κάνει ακόμα πιο ολοκληρωμένη, αγγίζοντας πτυχές που δεν θα προλάβαινε να αγγίξει μια δίωρη ταινία ενώ, την ίδια στιγμή, μοιράζεται την τεχνική υπεροχή των ταινιών προσφέροντας εξαιρετικά εντυπωσιακές σκηνές.

Η Elizabeth Olsen είναι πραγματικά υπέροχη στον ρόλο της και όμορφη σε κάθε φάση της. Ο πόνος της γυναίκας, της μητέρας και της αδερφής, αποτυπώνεται πάνω της ακόμα και στις “μαγικές” της σκηνές. Ο Paul Bettany ως ο σύντροφός της και η Kathryn Hahn ως η κακιά της σειράς την πλαισιώνουν τέλεια, με την Hanh να έχει την καλύτερη εισαγωγή villain στην ιστορία του MCU.

Το WandaVision είναι πολύχρωμο, αλλά είναι κάτι περισσότερο από απλή διασκέδαση. Δίνει υπόσταση στο πένθος, καθώς και τη διάσταση της γυναίκας σε μια υπερηρωίδα, χωρίς να νιώθει την ανάγκη να απολογηθεί για αυτό.

Σκηνοθεσία: Matt Shakman

Πρωταγωνιστούν: Elizabeth Olsen, Paul Bettany, Debra Jo Rupp, Fred Melamed, Kathryn Hahn, Teyonah Parris, Randall Park, Kat Dennings και Evan Peters

Πες μας την άποψη σου..