Το Beetlejuice Beetlejuice (Σκαθαροζούμης Σκαθαροζούμης) του Tim Burton προσφέρει άφθονη διασκέδαση και εκκεντρικότητα, μένοντας πιστό στο χαρακτηριστικό στυλ του Burton.
Ο Σκαθαροζούμης επιστρέφει! Μετά από μία αναπάντεχη οικογενειακή τραγωδία, τρεις γενιές της οικογένειας Ντιτζ επιστρέφουν στο Γουίντερ Ρίβερ. Ακόμα στοιχειωμένη από τον Σκαθαροζούμη, η ζωή της Λίντια ανατρέπεται όταν η επαναστάτρια έφηβη κόρη της, η Άστριντ, ανακαλύπτει το μυστηριώδες μοντέλο της πόλης στη σοφίτα και η πύλη στον άλλο κόσμο ανοίγει κατά λάθος. Με μεγάλους μπελάδες να αναστατώνουν και τους δύο κόσμους, είναι θέμα χρόνου πότε κάποιος θα αναφωνήσει το όνομα του Σκαθαροζούμη τρεις φορές, για να επιστρέψει αυτός ο σκανταλιάρης δαίμονας προκαλώντας ακόμα μεγαλύτερο χαμό.
Το sequel του Tim Burton, Beetlejuice Beetlejuice, μας επιστρέφει στον απόκοσμο και ιδιόρρυθμο κόσμο που παρουσίασε για πρώτη φορά πριν από τριάντα χρόνια. Η ταινία διατηρεί με επιτυχία μεγάλο μέρος της γοητείας της πρωτότυπης, ενώ ενσωματώνει νέα στοιχεία. Η επιστροφή του Michael Keaton ως Beetlejuice αποτελεί κορυφαία στιγμή, με την ερμηνεία του να είναι ζωντανή και δυναμική όπως πάντα. Ωστόσο, ενώ η ταινία είναι αναμφίβολα διασκεδαστική και οπτικά εντυπωσιακή, δεν καταφέρνει να ανακτήσει πλήρως τη μαγεία του προκατόχου της.
Γνωστά πρόσωπα όπως η Winona Ryder και η Catherine O’Hara επιστρέφουν, μπαίνοντας απρόσκοπτα στους εκκεντρικούς τους ρόλους. Η Ryder επαναλαμβάνει το ρόλο της ως η μεγαλύτερη πλέον Lydia Deetz, ενώ μαζί της είναι και η Jenna Ortega, η οποία υποδύεται την επαναστατική κόρη της, Astrid. Η Ortega ταιριάζει καλά στο ιδιαίτερο στυλ του Burton, αν και η ερμηνεία της μπορεί να φανεί λίγο προβλέψιμη. Πρωτοεμφανιζόμενοι χαρακτήρες, όπως αυτός του Willem Dafoe, προσθέτουν μια φρέσκια κωμική πινελιά, αλλά ο χαρακτήρας του, μαζί με άλλους, δεν αναπτύσσεται αρκετά, αφήνοντας κάποιες ανεκμετάλλευτες δυνατότητες στην ιστορία.
Οπτικά, το Beetlejuice Beetlejuice είναι μια απόλαυση, συνδυάζοντας το γοτθικό στυλ του Burton με τα σύγχρονα ειδικά εφέ. Η ταινία συνδυάζει αποτελεσματικά τα πρακτικά εφέ του πρωτοτύπου με τις νέες ψηφιακές τεχνικές, δημιουργώντας μια καθηλωτική και ζωντανή ατμόσφαιρα. Η μουσική του Danny Elfman, με αναφορές στην εμβληματική μουσική της πρώτης ταινίας, ενισχύει τον ιδιόρρυθμο και απόκοσμο τόνο, αν και η έντονη χρήση νέον και ο γρήγορος ρυθμός μπορεί μερικές φορές να διαταράξει τη ροή της ιστορίας.
Παρόλο που είναι μια ευχάριστη ταινία γεμάτη χιούμορ και νοσταλγία, δεν έχει το βάθος και τη συνεκτική αφήγηση που έκαναν την αρχική ταινία τόσο αξέχαστη. Ορισμένες πλοκές μοιάζουν βιαστικές και ανεξερεύνητες, ενώ η προσπάθεια της ταινίας να ισορροπήσει πολλαπλά τόξα ιστοριών μπορεί να την κάνει να μοιάζει λίγο ασύνδετη. Ακόμα κι έτσι, το Beetlejuice Beetlejuice παραμένει μια άξια προσθήκη στο έργο του Tim Burton, παρέχοντας αρκετή τρομακτική διασκέδαση και ιδιόμορφη γοητεία.
Σκηνοθεσία: Tim Burton
Πρωταγωνιστούν: Catherine O’Hara, Burn Gorman, Willem Dafoe, Michael Keaton, Jenna Ortega, Winona Ryder, Monica Bellucci, Danny DeVito, Justin Theroux
 του Tim Burton μένει πιστό στο χαρακτηριστικό στυλ του Burton.){kind=link}