Κριτική Ταινίας : Fifty Shades Darker

Το Fifty Shades Darker (Πενήντα Πιο Σκοτεινές Αποχρώσεις του Γκρι) είναι μια ταινία που θέλει να διηγηθεί μια ιστορία μυστηρίου και πάθους, αλλά το μόνο συναίσθημα που μπορεί να προκαλέσει στους θεατές είναι αυτό του γέλιου. 

Είναι δύσκολο να θεωρήσεις μια ταινία απολύτως κακή, αλλά το Fifty Shades Darker πραγματικά προσπαθεί. Ας είμαστε ειλικρινείς, η ταινία υπάρχει απλώς επειδή η πρώτη ταινία ήταν εξαιρετικά επικερδής για την Universal και με πολύ χαμηλό κόστος. Η σκηνοθεσία είναι μέτρια, όπως και η κινηματογραφία. Το μόνο που μπορεί να χαρακτηριστεί καλό είναι η μουσική, η οποία όμως και πάλι δεν φτάνει στο επίπεδο της μουσικής της πρώτης ταινίας η οποία, αντικειμενικά, είχε μια υπέροχη μουσική επένδυση (και μόνο αυτό).

Το σενάριο είναι απίστευτα γελοίο. Δηλαδή πέρα από την ιστορία της kinky Σταχτοπούτας που αποτελεί τη βάση της ταινίας, ο Christian Grey έχει φακέλους από τις πρώην του, λες και είναι αστυνομικός ή κάτι, και τους δίνει έτσι και κανένας δεν αντιδρά. Είναι η δεύτερη ταινία και κανένας δεν έχει αναφέρει τι κάνει ο Grey και έχει τόσα χρήματα, ενώ η Ana, από ειδικευόμενη γίνεται κατευθείαν διευθυντής.  Οι διάλογοι είναι επώδυνοι και ουσιαστικά, δεν υπάρχει ιστορία. Δεν ξέρεις καν γιατί το βλέπεις. Για μια σειρά ταινιών που τα πάντα περιστρέφονται γύρω από το sex, έχει τις πιο αστείες και τις λιγότερο sexy σκηνές που υπάρχουν. Υπάρχει μια λούπα, ο Jamie Dorman βγάζει την μπλούζα του και μετά κάνουν sex, αυτό ξανά και ξανά. Το μόνο που αλλάζει είναι το αντικείμενο, το κρεβάτι και το τραγούδι που παίζει από πάνω.

Οι ερμηνείες είναι απογοητευτικές αν και υπάρχει μια έκπληξη, αυτή τη φορά ο Jamie Dornan είναι καλύτερος από την Dakota Johnson. Ωστόσο, και οι δύο υπερασπίζονται με σθένος τα Χρύσα Βατόμουρα που έχουν κερδίσει. Ο Dorman προσπαθεί αλλά και πάλι, ενώ είναι ένας αντικειμενικά ωραίος άντρας, δεν βγάζει κανένα κίνδυνο, μυστήριο ή παρελθόν. Η γοητεία στην κινηματογραφική οθόνη είναι παράξενη, δεν αφορά μόνο την συμμετρία ή το σώμα, θέλει πολλά περισσότερα. Το ίδιο ισχύει και για την Johnson που αν και έχει καλύτερη τύχη στο θέμα καριέρας, στο Fifty Shades Darker δίνει μια από τις χειρότερες ερμηνείες. Πολύ κακή και η Kim Basinger στις ελάχιστες σκηνές της.

Το Fifty Shades Darker είναι μια θαμπή συνέχεια του Fifty Shades of Grey, γεμάτη ανυπόφορα κλισέ. Ο μόνος λόγος για να τη δεις είναι για να διασκεδάσεις για κάποιες ώρες, αν και η ταινία δεν προσφέρει ούτε καν αυτό.

 

Σκηνοθεσία: James Foley

Σενάριο: Niall Leonard

Πρωταγωνιστούν : Dakota Johnson, Jamie Dornan, Kim Basinger, Luke Grimes, Eloise Mumford, Max Martini, Eric Johnson, Rita Ora και Victor Rasuk

 

Στους Κινηματογράφους

Πες μας την άποψη σου..