Κριτική Ταινίας : Joker

Το Joker του Todd Phillips είναι η σκοτεινή, καταστροφική και οπτικά πανέμορφη ιστορία προέλευσης ενός από τους πιο εικονικούς κακοποιούς στην ιστορία των comic. Μια μελέτη χαρακτήρα που αποκαλύπτει την καταστροφική φύση ενός απογοητευμένου ανθρώπου.

Πάντα μόνος ανάμεσα στο πλήθος, ο Arthur Fleck (Joaquin Phoenix) αναζητά να συνδεθεί. Καθώς περιφέρεται στην εχθρική Gotham, ο Arthur φοράει δύο μάσκες. Τη μία τη βάφει ο ίδιος στο πρόσωπο του κάθε πρωί που δουλεύει ως κλόουν. Τη δεύτερη δεν μπορεί να τη βγάλει ποτέ. Είναι η μεταμφίεση που κρύβει τη μάταιη προσπάθεια του να γίνει μέρος του κόσμου γύρω του και όχι απλώς ένας καταπατημένος άντρας. Ορφανός από πατέρα, ο Arthur έχει μία αδύναμη μητέρα, που τον φωνάζει Happy, το παρατσούκλι που του καλλιεργεί ένα μόνιμο, σπασμωδικό χαμόγελο για να κρύψει τον πόνο μέσα του. Αλλά, κάθε φορά που τον περιγελούν, αυτός ο κοινωνικά απόβλητος άντρας εκτροχιάζεται ακόμα περισσότερο.

Οπτικά το Joker είναι το λιγότερο εντυπωσιακό. Στρεβλωμένα αστικά τοπία, τέλειες αντιθέσεις και χρώματα συνθέτουν το Gotham, μια σκληρή κοινωνία σε παρακμή, με την ανισότητα και την ανομία να κυβερνούν. Ο Phillips δημιουργεί μια πόλη που μέσα στον υπερ-ρεαλισμό της μοιάζει πιστευτή, έγκαιρη και αληθινή. Μέσα σε αυτή ζει και ο “ήρωας” της, ένας θλιβερός χαρακτήρας ο οποίος έχει συγκεντρωμένη την κάμερα πάνω του και είναι παρών σχεδόν σε κάθε σκηνή. Από τεχνική άποψη, η ταινία είναι τέλεια. Η σκηνοθεσία, το μοντάζ, η κινηματογραφία και, κυρίως, ο ήχος της, είναι όλα εξαιρετικά. Η μουσική υπόκρουση της ταινίας προσφέρει στην ατμόσφαιρα της και προκαλεί την αίσθηση μιας τραγικής, μελαγχολικής ομορφιάς.

Πέρα από αυτό, και ενώ αποτελεί μια ενδιαφέρουσα παρουσίαση της ψυχικής κατάστασης ενός ανθρώπου “απόβλητου”, δεν προσφέρει εύκολες απαντήσεις στα ανησυχητικά ερωτήματα που θέτει. Ο ρεαλισμός τη ταινίας, που την καθιστά αριστουργηματική, είναι και αυτός που σοκάρει. Η βία του Joker δεν γοητεύει, αντίθετα προκαλεί φρίκη, ειδικά όταν μοιάζει αναπόφευκτη. Ο Joker νιώθει καλύτερα όταν σκοτώνει, αλλά η ταινία σεναριακά είναι πολύ επιφανειακή και προβλέψιμη για να εξερευνήσει αυτήν την τερατώδη νοοτροπία και να μπορέσει να θέσει όρια ανάμεσα στον ήρωα και τη συμπεριφορά του. Ουσιαστικά, ζητάει από τους θεατές όχι να συγχωρήσουν, αλλά να κατανοήσουν τον Joker, χωρίς να προσφέρει το σεναριακό υπόβαθρο.

Ο Joaquin Phoenix είναι ανατριχιαστικός από το πρώτο μέχρι το τελευταίο καρέ της ταινίας. Λεπτός και εύθραυστος, με τις κινήσεις του, τις εκφράσεις του προσώπου του, τη στάση του σώματος του να αλλάζουν κατά τη διάρκεια της ταινίας και ο ίδιος να μεταμορφώνεται σε έναν άλλο χαρακτήρα. Προσφέρει ένα masterclass ηθοποιίας σε έναν αβανταδόρικο, από τη φύση του, ρόλο. Εξαιρετικοί είναι όμως και οι χαρακτήρες που τον συνοδεύουν και συμπληρώνουν την ιστορία.

Το Joker του Todd Phillips είναι μια τρομακτική ταινία για την απελπισία του ανθρώπου και τα όρια της, διαφορετική από το σύνολο των ταινιών κόμικ, χάρη στην εξαιρετική ερμηνεία του πρωταγωνιστή της και στη σκοτεινή ατμόσφαιρα της, χωρίς όμως να μπορεί να δικαιολογεί την ιστορία της.

 

Σκηνοθεσία: Todd Phillips

Πρωταγωνιστούν: Joaquin Phoenix, Robert De Niro, Zazie Beetz και Frances Conroy

Στους Κινηματογράφους!

1 ΣΧΟΛΙΟ

Πες μας την άποψη σου..