Κριτική Ταινίας : The Invisible Man

Tο the Invisible Man (Ο Αόρατος Άνθρωπος) του Leigh Whannell είναι μια σύγχρονη, τυπική ιστορία τρόμου με εκπληκτικό βάθος, η οποία παρουσιάζει επιδέξια τα τραύματα μιας καταχρηστικής σχέσης.

Αυτό που δε βλέπεις, μπορεί να σε πληγώσει. Η Elisabeth Moss πρωταγωνιστεί σε μια τρομακτική και σύγχρονη ιστορία εμμονής, η οποία αντλεί έμπνευση από το κλασικό, αρχετυπικό τέρας της Universal, τον Αόρατο Άνθρωπο. Παγιδευμένη σε μια βίαιη, κακοποιητική σχέση με έναν πλούσιο και ευφυή επιστήμονα, η Cecilia καταφέρνει να αποδράσει μέσα στη νύχτα και να εξαφανιστεί, με τη βοήθεια της αδερφής της ενός παιδικού της φίλου και της μικρής του κόρης. Όταν όμως ο βάναυσος πρώην σύντροφος της Cecilia αυτοκτονεί και της αφήνει ως κληρονομιά ένα μεγάλο μέρος της τεράστιας περιουσίας του, η Cecilia υποψιάζεται ότι πρόκειται για παγίδα. Μια σειρά από παράξενες συμπτώσεις θα αποβούν σχεδόν θανατηφόρες και θα απειλήσουν τις ζωές εκείνων για τους οποίους η Cecilia νοιάζεται. Η λογική της θα αρχίσει να κλονίζονται και θα προσπαθεί απελπισμένα να αποδείξει στον περίγυρό της ότι καταδιώκεται από μια αόρατη παρουσία που την στοιχειώνει.

Η ταινία, που λειτουργεί κατά κάποιο τρόπο ως επανεκκίνηση ενός franchise, έχει μια καλή ιστορία με κάποιες απροσδόκητες ανατροπές. Εκείνο που την κάνει να ξεχωρίζει είναι το πόσο σκοτεινή είναι. Ο κακός εδώ δεν εξανθρωπίζεται σε καμία στιγμή, δεν έχει παρελθόν και δεν αποτελεί το κέντρο της ταινίας. Τρομακτική και ατμοσφαιρική, εστιάζει στον φόβο που προκαλεί η δύναμη όταν βρίσκεται σε λάθος χέρια και στο πώς αντιδρά σε αυτήν ένας διαταραγμένος και, από τη φύση του, κακός άνθρωπος.

Οι τεχνικές πτυχές της ταινίας είναι αρκετά καλές, με την κινηματογραφία να είναι καταπληκτική με διαφορετικά φώτα και γωνίες. Μεγάλο μέρος της ταινίας τοποθετείται είτε στο φως της ημέρας είτε σε συνθήκες χαμηλού φωτισμού με ελαφρώς κορεσμένα χρώματα, με αποτέλεσμα να μπορεί να γίνει κουραστική κατά διαστήματα. Η ποιότητα του ήχου είναι υποδειγματική, τόσο τεχνικά όσο και αφηγηματικά. Η ταινία βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στη χρήση του ήχου για την ενίσχυση της έντασης, με τα ηχητικά εφέ να ξεχωρίζουν, έστω και αν είναι ελαφρώς υπερβολικά. Ο ρυθμός είναι άνισος, αλλά ο τόνος της ταινίας παραμένει εξαιρετικά συνεπής καθ’ όλη τη διάρκειά της. Η Elisabeth Moss είναι εκπληκτική στον ρόλο της, ισορροπώντας στο χείλος της τρέλας για δύο ώρες, χωρίς να φοβάται να δίνει μερικές φορές στον χαρακτήρα της μια πιο υποτονική φύση. Οι υποστηρικτικοί χαρακτήρες, όμως, δεν αφήνουν την αίσθηση πως είναι πλήρως αναπτυγμένοι.

Το The Invisible Man (Ο Αόρατος Άνθρωπος) του Leigh Whannell είναι μια συναρπαστική, ατμοσφαιρική και πραγματικά τρομακτική ταινία, η οποία χάνει κάποιες φορές τη ροή της, αλλά αντιστρέφει έξυπνα τους κανόνες και εστιάζει στο θύμα αντί στον θύτη.

Σκηνοθεσία: Leigh Whannell

Πρωταγωνιστούν: Elisabeth Moss, Aldis Hodge, Storm Reid, Harriet Dyer και Oliver Jackson-Cohen

Στους Κινηματογράφους!

Πες μας την άποψη σου..