Το Utøya: July 22 (22 Ιουλίου) του Erik Poppe είναι μια καλοφτιαγμένη, ωμή και οδυνηρά αργή, δραματοποίηση μιας τραγωδίας.
Στις 22 Ιουλίου του 2011, πάνω από 500 παιδιά δέχτηκαν επίθεση στην κατασκήνωση του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος σε ένα νησί έξω από το Όσλο από έναν ακροδεξιό, οπλισμένο με καραμπίνα τρομοκράτη. Νωρίτερα την ίδια μέρα, είχε βομβαρδίσει ένα κυβερνητικό κτίριο. Στη συνέχεια πήρε τον δρόμο για το νησί Utoya. Η δεκαοχτάχρονη Kaja και οι φίλοι της βρίσκονται στην κατασκήνωση και προσπαθούν να αφομοιώσουν την είδηση της βομβιστικής επίθεσης στο Όσλο. , ακούγονται πυροβολισμοί στο νησί. Η Kaja προσπαθεί να επιβιώσει. Λεπτό προς λεπτό.
Με της αίσθηση της λήψης one take, χωρίς επεξεργασία και με απώτερο σκοπό να φανεί πιο ρεαλιστική, η ταινία προσπαθεί να δώσει την αίσθηση ότι το κοινό βρίσκεται μαζί με τους πρωταγωνιστές. Κάτι αντίστοιχο με το 1917 του Sam Mendes. Ουσιαστικά, παρακολουθούμε αν τα παιδιά θα τα καταφέρουν ή θα πέσουν θύματα ενός τρομοκράτη. Είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις την καλλιτεχνική ποιότητα μιας ταινίας όταν μεταφέρει γεγονότα που συνέβησαν πρόσφατα στην πραγματική ζωή και είναι τόσο σημαντικά. Ωστόσο, είναι μια πολύ καλά σκηνοθετημένη ταινία που στόχο έχει να μεταφέρει την τραγωδία και όχι να βασιστεί στην μυθοπλασία. Υπάρχει εκπληκτικά λίγη βία ή θάνατος και δεν βλέπουμε ποτέ ανθρώπους να πυροβολούνται, μόνο ο ήχος του όπλου στο παρασκήνιο δίνει την αίσθηση του θανάτου.
Χωρίς γενικά πλάνα ή μουσική, υπάρχει μια επικείμενη αίσθηση φόβου από την αρχή. Η βία δεν παρουσιάζεται ως κάτι συναρπαστικό και ο δολοφόνος δεν επηρεάζει δραματικά – δεν είναι χαρακτήρας αλλά ένα τέρας που δεν μπορούμε να δούμε. Κάπως όπως ο Christopher Nolan διάλεξε να παρουσιάσει την Ναζιστική Γερμανία στο “Dunkirk“, χωρίς υπόσταση και ιστορία. Δεν ξέρουμε γιατί κάνει αυτό που κάνει. Είναι απλώς ένα κακό που καταδιώκει τα παιδιά. Η νεαρή ηθοποιός Andrea Berntzen είναι εκπληκτική στον ρόλο της και μεταφέρει όλα τα συναισθήματα και τις καταστάσεις. Η ερμηνεία της, σε συνδυασμό με την εκπληκτική δουλεία της κάμερας, είναι αυτά που ξεχωρίζουν σε μια ταινία που έχει μια ομαλή και φυσική προβολή των χαρακτήρων, σχεδόν οργανική. Το μόνο που δεν μοιάζει τόσο γνήσιο και αυθεντικό όσο η υπόλοιπη ταινία είναι οι διάλογοι της.
Το Utøya: July 22 (22 Ιουλίου) του Erik Poppe είναι μια ρεαλιστική, τραγική και βαθιά επώδυνη απεικόνιση μιας από τις χειρότερες τρομοκρατικές επιθέσεις που συνέβησαν σε όλη τη Σκανδιναβία.
Σκηνοθεσία: Erik Poppe
Πρωταγωνιστούν: Andrea Berntzen, Aleksander Holmen, Elli Rhiannon Muller Osborne, Solveig Koløen Birkeland και Magnus Moen