Κριτική | Armor (Η Μεγάλη Ληστεία)

Με ισχνή πλοκή, αμήχανο ρυθμό και το εξόφθαλμα ερασιτεχνικό CGI, το Armor (Η Μεγάλη Ληστεία) του Justin Routt μοιάζει περισσότερο με μια χαμένη ευκαιρία, παρά με μια συναρπαστική ταινία.

Πατέρας και γιος που εργάζονται ως φύλακες σε μια εταιρεία θωρακισμένων φορτηγών έχουν μια συνηθισμένη μέρα στο δρόμο, ώσπου έρχονται αντιμέτωποι με μία ομάδα επίδοξων ληστών με επικεφαλής τον Σιλβέστερ Σταλόνε. Ενώ βρίσκονται σε μια γέφυρα και με το φορτηγό να ανατρέπεται, βρίσκονται παγιδευμένοι μέσα σε αυτό. Τώρα πρέπει να καταστρώσουν ένα σχέδιο για να δραπετεύσουν και να εξασφαλίσουν την επιβίωσή τους. Ποιος θα επιβιώσει όμως τελικά σε αυτή τη Μεγάλη Ληστεία;

Το Armor επιχειρεί να προσφέρει μια συναρπαστική περιπέτεια γεμάτη δράση, αλλά καταλήγει να είναι μια χαμηλού επιπέδου παραγωγή που αποτυγχάνει να κρατήσει το ενδιαφέρον του θεατή. Με πρωταγωνιστή τον Sylvester Stallone στον ρόλο του κακού Rook, η ταινία βασίζεται υπερβολικά στη φήμη του θρυλικού ηθοποιού, χωρίς όμως να διαθέτει ένα στιβαρό σενάριο ή αξιόλογες σκηνές δράσης για να την υποστηρίξουν. Ο περιορισμένος χώρος δράσης—μια κατεστραμμένη γέφυρα—δημιουργεί έναν υποτυπώδη τόνο έντασης που όμως χάνεται μέσα από αργό ρυθμό και απίθανες σεναριακές αποφάσεις.

Ο Stallone, σε μια σπάνια εμφάνιση ως ανταγωνιστής, παραμένει απογοητευτικός, με την απόδοσή του να μοιάζει μηχανική και αποκομμένη από την υπόλοιπη ταινία. Στους κεντρικούς ρόλους, ο Jason Patric και ο Josh Wiggins υποδύονται ένα δίδυμο πατέρα και γιου που παγιδεύεται μέσα στο θωρακισμένο όχημα, αλλά η δυναμική τους στερείται συναισθηματικής βαρύτητας, εξαιτίας του επιφανειακού γραψίματος των χαρακτήρων. Το υπόλοιπο καστ, αντί να συμπληρώνει την ιστορία, ενισχύει τη συνολική αίσθηση της προχειρότητας με ερμηνείες που κυμαίνονται από αδιάφορες έως υπερβολικές.

Η χαμηλή ποιότητα παραγωγής είναι εμφανής σε κάθε πτυχή του Armor. Τα ψηφιακά εφέ, από εκρήξεις μέχρι τα πυροβολημένα σημεία, μοιάζουν ξεπερασμένα και φθηνά, αποδυναμώνοντας κάθε σκηνή δράσης. Επιπλέον, η κακή επεξεργασία και τα συνεχή τεχνικά λάθη—όπως κακές γωνίες λήψης και ασυνεπείς λεπτομέρειες στο μοντάζ—αφαιρούν κάθε ίχνος επαγγελματισμού. Η υπερβολική χρήση πλάνων από drone προσθέτει μεν οπτική ποικιλία, αλλά δεν καταφέρνει να ενισχύσει την αφήγηση.

Παρά την ενδιαφέρουσα ιδέα μιας αντιπαράθεσης σε περιορισμένο χώρο, το Armor χάνει τη δυναμική του εξαιτίας του υπερβολικά αργού ρυθμού και της ανισορροπίας μεταξύ δράσης και άσκοπων αναδρομών στο παρελθόν. Η σκηνοθεσία του Justin Routt δεν καταφέρνει να αναδείξει τις δυνατότητες της ιστορίας, ενώ η χρήση του Sylvester Stallone σε περιορισμένο και επιφανειακό ρόλο, μοιάζει με χαμένη ευκαιρία.

Εν κατακλείδι, το Armor αποτυγχάνει να παραδώσει την ένταση και τη δράση που υπόσχεται, αφήνοντας τους θεατές απογοητευμένους.

Σκηνοθεσία: Justin Routt

Πρωταγωνιστούν:  Sylvester Stallone, Jason Patric, Josh Wiggins, Dash Mihok, Josh Whites

Στους Κινηματογράφους

 

Πες μας την άποψη σου..