Κριτική | Borderline (Ψυχάκιας)

Το Borderline (Ψυχάκιας) του Jimmy Warden προσπαθεί να ισορροπήσει μεταξύ κωμωδίας, θρίλερ και τρόμου, αλλά αποτυγχάνει να βρει έναν σαφή προσανατολισμό. Παρά τις αξιόλογες ερμηνείες και το στιλιστικό του ύφος, η ασυνέπεια στον τόνο και η αδύναμη ανάπτυξη των χαρακτήρων υπονομεύουν το τελικό αποτέλεσμα.

Αυτός απλά θέλει να αγαπηθεί. Εκείνη απλά θέλει να επιβιώσει.

Ένας επικίνδυνος και επίμονος «στοκέρ» εισβάλλει στην πολυτελή κατοικία μιας ποπ σταρ με μεγαλεπήβολες φαντασιώσεις γάμου. Με τη ζωή της να κινδυνεύει, η Σοφία πρέπει να δραπετεύσει πριν εκείνος την παγιδεύσει στο τρελό του όνειρο. Ένας παρανοϊκός «γαμπρός», μια αγωνιώδης κούρσα επιβίωσης. Θα προλάβει να ξεφύγει πριν είναι αργά;

Η ταινία ακολουθεί τον Paul (Ray Nicholson), έναν δραπέτη ψυχιατρικής κλινικής που έχει εμμονή με την ποπ σταρ Sofia (Samara Weaving). Αντί να χτίζει ένταση, η εισαγωγή της ιστορίας είναι αργή και γεμάτη περιττές σκηνές, κάνοντας δύσκολο για το κοινό να επενδύσει στους χαρακτήρες. Όταν οι υποτιθέμενοι «κακοί» εμφανίζονται, η έλλειψη σοβαρών αντιδράσεων από τα θύματά τους καταστρέφει κάθε αίσθηση απειλής, μετατρέποντας τις σκηνές έντασης σε ακούσια κωμικές στιγμές.

Η αποτυχία του Borderline έγκειται κυρίως στην ασυνέπεια του ύφους του. Ο Paul θα έπρεπε να είναι ένας τρομακτικός ανταγωνιστής, αλλά το σενάριο τον αντιμετωπίζει περισσότερο σαν έναν ενοχλητικό εισβολέα παρά ως πραγματική απειλή. Οι χαρακτήρες αντιδρούν με τόση αδιαφορία στις επικίνδυνες καταστάσεις που το θρίλερ χάνει κάθε αποτελεσματικότητα, αφήνοντας τον θεατή μπερδεμένο ως προς τις προθέσεις της ταινίας.

Ωστόσο, υπάρχουν και θετικά στοιχεία. Η Samara Weaving είναι χαρισματική, αν και το σενάριο δεν της δίνει πολλά περιθώρια να ξεδιπλώσει το ταλέντο της. Ο Ray Nicholson έχει δυναμική παρουσία, αλλά η υπερβολική του προσπάθεια να μιμηθεί την τρέλα του πατέρα του, Jack Nicholson, αποδυναμώνει τη συνοχή του χαρακτήρα του. Αντίθετα, η Alba Baptista, παρά τον περιορισμένο της χρόνο στην οθόνη, καταφέρνει να δώσει μια ενδιαφέρουσα και χιουμοριστική πινελιά, υποδηλώνοντας την κατεύθυνση που θα έπρεπε να είχε πάρει η ταινία. Οπτικά, η ταινία είναι προσεγμένη, με εντυπωσιακή φωτογραφία και μια ατμοσφαιρική μουσική επένδυση που, δυστυχώς, δεν αρκεί για να σώσει το σενάριο.

Συνολικά, το Borderline είναι μια άνιση ταινία που δεν καταφέρνει να ισορροπήσει τα είδη που επιχειρεί να συνδυάσει. Παρά τη στιλιστική του αρτιότητα και τις στιγμές μαύρου χιούμορ, η έλλειψη κατεύθυνσης και αληθινής έντασης το καθιστά μια απογοητευτική εμπειρία.

Σκηνοθεσία: Jimmy Warden

Πρωταγωνιστούν: Samara Weaving, Ray Nicholson, Alba Baptista, Jimmie Fails, Eric Dane

Στους Κινηματογράφους