Κριτική | Seven Veils (Επτά Πέπλα)

Το Seven Veils (Επτά Πέπλα) του Atom Egoyan είναι ένα σκοτεινό, ατμοσφαιρικό ψυχολογικό δράμα που μαγνητίζει με την ερμηνεία της Amanda Seyfried και την τολμηρή θεματική του, αλλά σκοντάφτει σε ένα δυσανάλογο σενάριο και αδύναμες δευτερεύουσες ερμηνείες.

Η σκηνοθέτις θεάτρου Ζανίν, έχει αναλάβει την αναβίωση του πιο διάσημου έργου του πρώην μέντορα και εραστή της, την όπερα «Σαλώμη». Ενώ εργάζεται στην παραγωγή του έργου, το οποίο αφορά στο τραύμα της πρωταγωνίστριας, η Ζανίν πρέπει να επαναδιαπραγματευτεί αρκετές σχέσεις στη ζωή της. Ταυτόχρονα, το ταξίδι της διασταυρώνεται με αυτό αρκετών μελών του συνεργείου με απροσδόκητους τρόπους. Καθώς η βραδιά της πρεμιέρας πλησιάζει, αυτές οι διάφορες επιθυμίες και φιλοδοξίες αρχίζουν να συγκρούονται και η ιστορία της Σαλώμης αποκτά νέο νόημα για τη Ζανίν.

Στην ταινία Seven Veils, η Jeanine, μια σκηνοθέτιδα όπερας (σε καθηλωτική ερμηνεία από την Amanda Seyfried), αναλαμβάνει να επαναφέρει στη σκηνή το Salome του αποθανόντος μέντορά της. Αυτό που αρχίζει ως μια επαγγελματική αποστολή, μετατρέπεται σε εσωτερική σύγκρουση, καθώς η αφήγηση της όπερας αρχίζει να αντικατοπτρίζει τραυματικά στοιχεία της δικής της ζωής. Ο Egoyan χρησιμοποιεί αυτή τη μεταφορά για να σχολιάσει τη θέση των γυναικών στην τέχνη και την επαναλαμβανόμενη χρήση του σώματός τους ως αφηγηματικό εργαλείο.

Η ταινία καταφέρνει να δημιουργήσει μια έντονη, σχεδόν υπνωτική ατμόσφαιρα, ενισχυμένη από υπέροχη μουσική, και με την κινηματογράφηση να αξιοποιεί στο έπακρο τους χώρους του θεάτρου. Ωστόσο, το σενάριο πάσχει από επαναλήψεις και έλλειψη υποκειμενικότητας στους διαλόγους, με αποτέλεσμα κάποιες σκηνές να μοιάζουν βαρυφορτωμένες ή ασύνδετες. Η χρήση μιας πραγματικής παραγωγής της Salome από τον ίδιο τον Egoyan δίνει βάθος, αλλά προσθέτει και ένα αίσθημα υπερβολής, με πολλές ιδέες που δεν αναπτύσσονται πλήρως.

Η Amanda Seyfried, ωστόσο, κρατά την ταινία όρθια με μια από τις πιο ουσιαστικές και απαιτητικές ερμηνείες της καριέρας της. Ενσαρκώνει την Jeanine με μια εκρηκτική ένταση και εύθραυστη εσωτερικότητα, προσδίδοντας αληθινό βάθος σε έναν χαρακτήρα που ισορροπεί ανάμεσα στην ανασύνθεση και την αποδόμηση του εαυτού της. Αντίθετα, το υπόλοιπο καστ δεν φτάνει στο ίδιο επίπεδο, αφήνοντας αρκετές σκηνές να φαντάζουν άδειες ή πρόχειρα εκτελεσμένες.

Το Seven Veils δεν είναι για όλους. Η αφηγηματική του πυκνότητα, η έλλειψη καθαρής κορύφωσης και η απόφαση να αφήσει ερωτήματα αναπάντητα μπορεί να αποξενώσουν. Παρ’ όλα αυτά, είναι μια φιλόδοξη και συναισθηματικά φορτισμένη δουλειά που εξετάζει τη σύνδεση τέχνης και τραύματος με ειλικρίνεια. Ο Egoyan μπορεί να μην πετυχαίνει απόλυτα την ισορροπία, αλλά παραδίδει ένα έργο που προβληματίζει.

Σκηνοθεσία: Atom Egoyan
Πρωταγωνιστούν: Amanda Seyfried, Rebecca Liddiard, Douglas Smith, Mark O’Brien

Στους Κινηματογράφους

 

Πες μας την άποψη σου..