Το Back to Black της Sam Taylor-Johnson προσπαθεί να συλλάβει την ουσία των σχέσεων και των προκλήσεων της Winehouse, αλλά τελικά απογοητεύει με την εξάρτησή του σε γνωστά κλισέ και μια αφήγηση που μοιάζει περισσότερο με μια επαναλαμβανόμενη ιστορία βγαλμένη απο ταμπλόιντ, παρά με έναν ειλικρινή φόρο τιμής σε έναν μουσικό θρύλο.
Η εκπληκτική ιστορία της πρώιμης πορείας προς τη δόξα της Έιμι Γουάινχαουζ και της δημιουργίας του του πρωτοποριακού της άλμπουμ, Back to Black.Ειπωμένη από την οπτική της Έιμι και εμπνευσμένη από τους πολύ προσωπικούς της στίχους, η ταινία παρακολουθεί τη σπουδαία γυναίκα πίσω από το καλλιτεχνικό φαινόμενο και την ταραχώδη σχέση που βρίσκεται στον πυρήνα ενός από τα πιο θρυλικά μουσικά άλμπουμ στην ιστορία.
Η ταινία Back to Black απογοητεύει με την επιλογή της να εστιάσει περισσότερο σε ρηχούς εντυπωσιασμούς, παρά στο να τιμήσει στο ελάχιστο τη μουσική κληρονομιά της Amy. Ναι, η Amy Winehouse ήταν προβληματική με πάρα πολλούς τρόπους αλλά για να φτάσει στο σημείο να υπάρχει μια ταινία για αυτή, έχει αφήσει ένα ανάλογο αντίκυπο με την μουσική της. Η ερμηνευτική προσπάθεια της Marisa Abela στον ρόλο εμποδίζεται από ένα ελαττωματικό σενάριο και σκηνοθεσία, η οποία θυμίζει περισσότερο την αισθητική μιας influencer παρά μια σοβαρή εξερεύνηση του εθισμού και του ταλέντου. Η άρνηση να εμβαθύνει στη δημιουργική ιδιοφυΐα της Amy και η εμμονή της ταινίας στις προβληματικές σχέσεις και στους προσωπικούς αγώνες της, επισκιάζει την καλλιτεχνική της παρουσία. Ενώ η ερμηνεία της Abela είναι αξιέπαινη, η ερμηνεία του Jack O’Connell ως Blake στερείται βάθους, υποβαθμίζοντας την πολύπλοκη δυναμική σε κλισέ τοξικές σχέσεις.
Παρά τις κάποιες καλές στιγμές και τις δυνατές ερμηνείες, το Back to Black δεν καταφέρνει να συλλάβει την ουσία της Amy Winehouse. Η έμφαση που δίνει το επιφανειακό δράμα αποσπά την προσοχή από τον βαθύ αντίκτυπο της μουσικής και της κληρονομιάς της. Αντί να προσφέρει μια διαφοροποιημένη και αποχρωματισμένη άποψη, η ταινία μοιάζει με αναμάσημα των πρωτοσέλιδων των σκανδαλοθηρικών εφημερίδων, χάνοντας την ευκαιρία να εμβαθύνει στην πολυπλοκότητα της ζωής και της καλλιτεχνικής δημιουργίας της Winehouse.
Εν κατακλείδι, το Back to Black της Sam Taylor-Johnson αποτυγχάνει να αποδώσει σωστά την Amy Winehouse, επιλέγοντας μια τυπική απεικόνιση χωρίς βάθος και αυθεντικότητα. Ενώ οι ερμηνείες είναι αξιοσημείωτες, επισκιάζονται από ένα προβληματικό σενάριο και σκηνοθεσία.
Σκηνοθεσία: Sam Taylor-Johnson
Πρωταγωνιστούν: Marisa Abela, Jack O’Connell, Eddie Marsan και Lesley Manville
