Κριτική Ταινίας : Persuasion

Το Persuasion (Πειθώ) της Carrie Cracknell είναι μια αποτυχημένη προσπάθεια μετατροπής ενός κλασικού έργου σε σύγχρονο rom-com.

Οκτώ χρόνια αφότου η Ανν Έλιοτ πείστηκε να μην παντρευτεί έναν άνδρα ταπεινής καταγωγής, τον ξανασυναντά. Θα αρπάξει τη δεύτερη ευκαιρία στον αληθινό έρωτα;

Το κύριο πρόβλημα της ταινίας δεν είναι ούτε ο εκτός τόπου και χρόνου διάλογος, ούτε ακόμα και το εκνευριστικό σπάσιμο του τέταρτου τοίχου που αφαιρούσε το όποιο συναισθηματικό αντίκτυπο που θα μπορούσε να έχει η σκηνή, αλλά η παντελής έλλειψη χημείας μεταξύ των πρωταγωνιστών.

Τεχνικά είναι μια άψογη ταινία, με εντυπωσιακά κοστούμια και μερικά εντυπωσιακά πλάνα, αλλά μοιάζει να μην έχει ρυθμό σεναριακά και πολύ λίγοι χαρακτήρες είναι ενδιαφέροντες. Γενικά το να προσπαθείς να εμπλέξεις σύγχρονες ευαισθησίες σε μια ιστορία που διαδραματίζεται στη δεκαετία του 1800, δεν είναι και τόσο αρμονικό.

Όμως όσο σεναριακά μπερδεμένη και να είναι μια ταινία, όταν ο βασικός άξονάς της είναι ένας έρωτας, το κοινό πρέπει να πιστέψει σε αυτόν. Αντίθετα, στο Persuasion βασίστηκαν στην πρωταγωνίστρια και στα πρότυπα του Fleabag και του Enola Holmes, αφήνοντας τον συμπρωταγωνιστή της και τον έρωτά τους να μοιάζει ανιαρός και άχρωμος.

Το Persuasion (Πειθώ) της Carrie Cracknell είναι μια ρομαντική ταινία που δεν θα μπορούσε να είναι λιγότερο ρομαντική.

Σκηνοθεσία: Carrie Cracknell

Πρωταγωνιστούν: Dakota Johnson, Henry Golding, Cosmo Jarvis, Suki Waterhouse, Richard E. Grant, Nikki Amuka-Bird, Ben Bailey-Smith

Στην πλατφόρμα του Netflix

Πες μας την άποψη σου..