Κριτική ταινίας : The Apprentice

Το The Apprentice του Ali Abbasi δυσκολεύεται να δικαιολογήσει την ύπαρξή του, ανακυκλώνοντας χιλιοειπωμένα θέματα σχετικά με την άνοδο του Τραμπ, χωρίς να προσφέρει το βάθος ή την τολμηρή κριτική που θα περίμενε κανείς από μια βιογραφική ταινία αυτής της κλίμακας.

Με τίτλο που παραπέμπει στη διάσημη σειρά reality που απογείωσε τη δημοφιλία του Ντόναλντ Τραμπ στις αρχές των ’00s, η ταινία βασίζεται στη ζωή του εκατομμυριούχου πρώην πλανητάρχη. Σύμφωνα με την επίσημη σύνοψη, η υπόθεση τοποθετείται στη Νέα Υόρκη της δεκαετίας του ’70, όταν ο Τραμπ ήταν ακόμη ένας άσημος πλην τρομερά πλούσιος γόνος ισχυρής οικογένειας. Τότε, ο δικηγόρος Ρόι Κον αποκτά στενή σχέση μαζί του, πιστεύοντας πως μαζί θα μπορέσουν να κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους για να αποκτήσουν φήμη, δύναμη και πλούτη, με κάθε κόστος. Στην καρέκλα του σκηνοθέτη βρίσκεται ο δοκιμασμένος Αλί Αμπάσι (“Ιερή Αράχνη”), ενώ τους πρωταγωνιστικούς ρόλους βρίσκονται οι Σεμπάστιαν Σταν (“Captain America 2: Ο Στρατιώτης του Χειμώνα”, “Monday”) και Τζέρεμι Στρόνγκ (“Succession”) ως Τραμπ και Κον, αντίστοιχα.

Η ταινία The Apprentice είναι μια τολμηρή ταινία που εξερευνά τα χρόνια της διαμόρφωσης του Ντόναλντ Τραμπ, εστιάζοντας στην άνοδό του από έναν φιλόδοξο εργολάβο ακινήτων στη σημαίνουσα προσωπικότητα που γνωρίζουμε σήμερα. Σε σκηνοθεσία του Ali Abbasi, η ταινία κάνει μια βαθιά βουτιά στην πολύπλοκη σχέση του Τραμπ με τον μέντορά του, Roy Cohn, τον οποίο υποδύεται ο Jeremy Strong. Ο Sebastian Stan αποδίδει μια αξιοσημείωτα συγκρατημένη και αυθεντική απεικόνιση του Τραμπ, αποφεύγοντας τις υπερβολικές εντυπώσεις και παρουσιάζοντας μια προσγειωμένη εκδοχή του. Παρά τις δυνατές ερμηνείες, η ταινία εγείρει ερωτήματα σχετικά με τον σκοπό της, καθώς δυσκολεύεται να προσφέρει κάποια νέα προοπτική για μια φιγούρα της οποίας η ζωή έχει αναλυθεί εκτενώς.

Η ταινία επικεντρώνεται στη μεταμόρφωση του Τραμπ από έναν ανασφαλή, άπειρο επιχειρηματία στον μεγιστάνα με αυτοπεποίθηση που αναγνωρίζουμε σήμερα. Οι πρώτες σκηνές αναδεικνύουν αποτελεσματικά τις ανασφάλειές του και την ανάγκη του για επιβεβαίωση, την οποία ο Cohn χειρίζεται επιδέξια. Η δυναμική του μέντορα και του προστατευόμενου είναι μια από τις πιο δυνατές πτυχές της ταινίας, με παραλληλισμούς με σειρές όπως το Succession. Δυστυχώς, καθώς η ιστορία εξελίσσεται, η εστίαση στον Cohn ξεθωριάζει, με αποτέλεσμα η ταινία να χάνει μέρος της δυναμικής της και να αφήνει ορισμένες πτυχές της εξέλιξης του Τραμπ να μοιάζουν βιαστικές ή ανεξερεύνητες.

Οπτικά, το The Apprentice ξεχωρίζει με την αποτύπωση της ατμόσφαιρας της δεκαετίας του 1980 με την κοκκώδη κινηματογράφησή του και την έξυπνη χρήση υλικού αρχείου, δίνοντάς του μια αίσθηση ντοκιμαντέρ. Η ταινία πασπαλίζει τις ιδιορρυθμίες του Τραμπ με χιουμοριστικές αναφορές, από τη μάχη του με τα κιλά μέχρι το εμβληματικό του χτένισμα. Αν και προσπαθεί να εξανθρωπίσει τον Τραμπ, δεν επιδιώκει να προκαλέσει συμπάθεια- αντίθετα, τον παρουσιάζει ως έναν άνθρωπο που καθοδηγείται από την εξουσία και το προσωπικό συμφέρον, αναδιαμορφώνοντας την εικόνα του και εγκαταλείποντας όσους κάποτε τον βοήθησαν στην πορεία.

Τελικά, το The Apprentice υπολείπεται των φιλοδοξιών του, με μια ιστορία που μοιάζει περισσότερο με χαμένη ευκαιρία παρά με αποκαλυπτική βαθιά εξερεύνηση και δεν καταφέρνει να προσφέρει μια ουσιαστική κριτική ή μια νέα εικόνα για την άνοδο του Τραμπ. Ενώ ο Sebastian Stan και ο Jeremy Strong δίνουν εξαιρετικές ερμηνείες, η έλλειψη αφηγηματικού βάθους και τόλμης αφήνει στην ταινία μια κάπως κενή αίσθηση.

Σκηνοθεσία: Chris Sanders

Πρωταγωνιστούν: Sebastian Stan, Jeremy Strong, Maria Bakalova, Martin Donovan

Στους Κινηματογράφους

Πες μας την άποψη σου..